De laatste paar dagen
Door: Eline Naler
Blijf op de hoogte en volg Eline
18 Mei 2018 | Kenia, Kisumu
Maandag 14 mei:
Vandaag konden we eindelijk een dag uitslapen. Helaas werden we allemaal al om 7 uur wakker.. We zijn in de middag gaan zwemmen. Om 5 uur waren we met heel de groep bij Dunga Hill om de verjaardag van Sarah te vieren. Daarna zijn we met zijn 4tjes nog gebleven en hebben we nog wat gedronken.
Dinsdag 15 mei:
Vandaag is onze laatste dag in Kenia. Om 17.00 moeten we al vertrekken naar het vliegveld. We stonden om 7.00 op vandaag, we hadden een drukke dag vandaag. Om 9:00 zijn we naar de pedicure gegaan. Het was heel erg grappig om te zien hoe anders het was dan in Nederland. Daarna hadden we met heel de groep een afspraak bij een gevangenis voor kinderen. Er zitten kinderen van 10 tot 18 jaar in die gevangenis. Toen we binnenkwamen viel het ons gelijk al op dat alle gevangenen gewoon rondliepen. Er waren geen cellen. De meeste kregen les op een schooltje wat binnen de gevangenis was. We kregen ook een rondleiding door de slaapkamers van de kinderen. De oudste jongens slapen bij elkaar in een kamer. Toen we vroegen hoeveel jongens hier sliepen zeiden ze dat ze met zijn 27ste in die kamer sliepen. Er waren lang niet genoeg bedden voor 27 jongens, dus moeten sommige bij elkaar in bed slapen. Daarnaast was de kamer van de wat jongere kinderen en daarnaast van de kleinste. Ook daar hadden ze niet genoeg bedden. Aan de andere kant waren 2 kamers voor de meisjes. De meeste jongens zaten in de gevangenis voor moord, overval en diefstal. Toen we vroegen waarom de meisjes er zaten, zeiden ze dat het meestal voor hun eigen veiligheid is. De meeste meisjes hadden geen veilig thuis door bijvoorbeeld: mishandeling en misbruik. Ik snap niet hoe ze kinderen die mensen vermoord hebben kunnen zetten bij kinderen die er voor hun eigen veiligheid zitten. Toen ik vroeg of er wel eens problemen zijn ontstaan, zeiden ze dat dit bijna niet voorkomt. Maar onze coach vertelde dat er heel veel seksueel misbruik is. De meisjes die daar dus voor hun eigen veiligheid zitten, zijn daar nog niet veilig. En het ergste is nog dat ze daar al helemaal niet weg kunnen, omdat ze in een gevangenis zitten. De kamers gaan om 19:00 op slot en om 7:00 weer open. De rest van de dag kunnen ze gewoon alles doen en overal heen gaan binnen de gevangenis. Er is dus nooit genoeg toezicht om iedereen in de gaten te houden. Ook zeiden ze dat het regelmatig gebeurd dat er kinderen ontsnappen. Ik vond dit echt heel heftig om te horen allemaal en zo belachelijk dat dit gewoon kan!
Na de gevangenis zijn we naar de Masai markt geweest. Daarna hebben we onze koffers verder ingepakt. Toen was het tijd om naar Pabari te gaan en afscheid te nemen van de andere meiden en onze coaches. Ik vond het heel erg moeilijk om afscheid te nemen van Milli en Consolata.. Ze zijn echt onze Keniaanse mama's. Na veel lieve woorden, tranen en knuffels was het dan tijd om naar het vliegveld te gaan. Lisa en Manon zijn meegegaan om ons uit te zwaaien. Het afscheid was heel erg moeilijk. We zijn 7 weken lang elke dag bij elkaar geweest. We zijn echt een heel hecht groepje geworden, ik had mezelf echt geen leukere meiden kunnen wensen om dit mee te beleven. Ik ga ze ook super erg missen.
Na 45 minuten vertraging vlogen we dan eindelijk van Kisumu naar Nairobi. Het was heel hard aan het onweren, dat was best eng om te zien. Ook hadden we best veel turbulentie. In Nairobi moesten we ongeveer 3 uur wachten tot onze volgende vlucht. Ondertussen hebben we wat gegeten bij Java. En toen was het eindelijk tijd om te vliegen naar Amsterdam!
Woensdag 16 mei:
Ik heb ongeveer een uurtje geslapen in het vliegtuig. De nacht vond ik wel heel lang duren, maar de laatste 2 uur gingen best snel. Toen we het vliegtuig uitstapten hebben we eerst onze koffers opgehaald. We zagen onze ouders toen al staan. Toen we onze koffers hadden liepen we door de deur heen en zag ik mijn ouders en zusje. Ik was super blij om ze weer te zien! Ze hadden een welcome back ballon en een sinaasappel-aardbei sapje (mijn lievelings) Het was super raar om ineens weer in Nederland te zijn. In de middag kwamen mijn opa en oma nog even langs.
Ik heb echt een super leuke tijd gehad in Kenia. Super veel dingen gedaan en veel geleerd. Het was heel moeilijk om afscheid te nemen van alles en iedereen. Ik ga het super erg missen! Ik hoop snel terug te gaan!
X Eline
Vandaag konden we eindelijk een dag uitslapen. Helaas werden we allemaal al om 7 uur wakker.. We zijn in de middag gaan zwemmen. Om 5 uur waren we met heel de groep bij Dunga Hill om de verjaardag van Sarah te vieren. Daarna zijn we met zijn 4tjes nog gebleven en hebben we nog wat gedronken.
Dinsdag 15 mei:
Vandaag is onze laatste dag in Kenia. Om 17.00 moeten we al vertrekken naar het vliegveld. We stonden om 7.00 op vandaag, we hadden een drukke dag vandaag. Om 9:00 zijn we naar de pedicure gegaan. Het was heel erg grappig om te zien hoe anders het was dan in Nederland. Daarna hadden we met heel de groep een afspraak bij een gevangenis voor kinderen. Er zitten kinderen van 10 tot 18 jaar in die gevangenis. Toen we binnenkwamen viel het ons gelijk al op dat alle gevangenen gewoon rondliepen. Er waren geen cellen. De meeste kregen les op een schooltje wat binnen de gevangenis was. We kregen ook een rondleiding door de slaapkamers van de kinderen. De oudste jongens slapen bij elkaar in een kamer. Toen we vroegen hoeveel jongens hier sliepen zeiden ze dat ze met zijn 27ste in die kamer sliepen. Er waren lang niet genoeg bedden voor 27 jongens, dus moeten sommige bij elkaar in bed slapen. Daarnaast was de kamer van de wat jongere kinderen en daarnaast van de kleinste. Ook daar hadden ze niet genoeg bedden. Aan de andere kant waren 2 kamers voor de meisjes. De meeste jongens zaten in de gevangenis voor moord, overval en diefstal. Toen we vroegen waarom de meisjes er zaten, zeiden ze dat het meestal voor hun eigen veiligheid is. De meeste meisjes hadden geen veilig thuis door bijvoorbeeld: mishandeling en misbruik. Ik snap niet hoe ze kinderen die mensen vermoord hebben kunnen zetten bij kinderen die er voor hun eigen veiligheid zitten. Toen ik vroeg of er wel eens problemen zijn ontstaan, zeiden ze dat dit bijna niet voorkomt. Maar onze coach vertelde dat er heel veel seksueel misbruik is. De meisjes die daar dus voor hun eigen veiligheid zitten, zijn daar nog niet veilig. En het ergste is nog dat ze daar al helemaal niet weg kunnen, omdat ze in een gevangenis zitten. De kamers gaan om 19:00 op slot en om 7:00 weer open. De rest van de dag kunnen ze gewoon alles doen en overal heen gaan binnen de gevangenis. Er is dus nooit genoeg toezicht om iedereen in de gaten te houden. Ook zeiden ze dat het regelmatig gebeurd dat er kinderen ontsnappen. Ik vond dit echt heel heftig om te horen allemaal en zo belachelijk dat dit gewoon kan!
Na de gevangenis zijn we naar de Masai markt geweest. Daarna hebben we onze koffers verder ingepakt. Toen was het tijd om naar Pabari te gaan en afscheid te nemen van de andere meiden en onze coaches. Ik vond het heel erg moeilijk om afscheid te nemen van Milli en Consolata.. Ze zijn echt onze Keniaanse mama's. Na veel lieve woorden, tranen en knuffels was het dan tijd om naar het vliegveld te gaan. Lisa en Manon zijn meegegaan om ons uit te zwaaien. Het afscheid was heel erg moeilijk. We zijn 7 weken lang elke dag bij elkaar geweest. We zijn echt een heel hecht groepje geworden, ik had mezelf echt geen leukere meiden kunnen wensen om dit mee te beleven. Ik ga ze ook super erg missen.
Na 45 minuten vertraging vlogen we dan eindelijk van Kisumu naar Nairobi. Het was heel hard aan het onweren, dat was best eng om te zien. Ook hadden we best veel turbulentie. In Nairobi moesten we ongeveer 3 uur wachten tot onze volgende vlucht. Ondertussen hebben we wat gegeten bij Java. En toen was het eindelijk tijd om te vliegen naar Amsterdam!
Woensdag 16 mei:
Ik heb ongeveer een uurtje geslapen in het vliegtuig. De nacht vond ik wel heel lang duren, maar de laatste 2 uur gingen best snel. Toen we het vliegtuig uitstapten hebben we eerst onze koffers opgehaald. We zagen onze ouders toen al staan. Toen we onze koffers hadden liepen we door de deur heen en zag ik mijn ouders en zusje. Ik was super blij om ze weer te zien! Ze hadden een welcome back ballon en een sinaasappel-aardbei sapje (mijn lievelings) Het was super raar om ineens weer in Nederland te zijn. In de middag kwamen mijn opa en oma nog even langs.
Ik heb echt een super leuke tijd gehad in Kenia. Super veel dingen gedaan en veel geleerd. Het was heel moeilijk om afscheid te nemen van alles en iedereen. Ik ga het super erg missen! Ik hoop snel terug te gaan!
X Eline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
