De derde week! - Reisverslag uit Rangala, Kenia van Eline Naler - WaarBenJij.nu De derde week! - Reisverslag uit Rangala, Kenia van Eline Naler - WaarBenJij.nu

De derde week!

Door: Eline Naler

Blijf op de hoogte en volg Eline

22 April 2018 | Kenia, Rangala

Maandag 16 april:
Vanochtend werden we wakker om 6.45. Na het ontbijt zijn we naar het Babyhome gelopen. Na het bidden en de overdracht van de nacht zijn we aan de slag gegaan. We kwamen de Admission room binnen en zagen dat er ineens een bedje extra stond. We zijn gaan kijken en er lag echt een super klein baby'tje in van maar 1 week oud!! Niemand had ons iets verteld over dat er een nieuw kindje gebracht is, dus het was een verrassing voor ons! We begonnen daarna met het wassen en aankleden van de kinderen. Daarna hebben we weer een hele hoop kleren en luiers met de hand gewassen. We hebben nog even gespeeld met de kinderen en toen was het al weer tijd voor de lunch. Toen we weer terug kwamen van de lunch vroeg sister of we met haar konden praten. Ze vertelde ons dat er morgen een kindje naar een pleeggezin gaat en dat wij haar mee mochten wegbrengen. Dit kindje is gevonden in het bos en is daar aangevallen door dieren. De vrouw die haar gevonden heeft, heeft haar naar het babyhome gebracht. En de vrouw die haar gebracht heeft gaat nu voor haar zorgen. Ik vond het wel een triest verhaal, maar wel heel fijn dat er nu iemand is die haar een thuis biedt.
Om 17.00 zijn we naar huis gegaan en hebben we wat gegeten.

Dinsdag 17 april:
Vanochtend konden we een half uurtje langer slapen. Vandaag gaan we een kindje naar haar nieuwe huis brengen. Het is echt een fijn idee dat dit meisje nu een thuis krijgt! We begonnen met het bidden en zingen in het Babyhome! Daarna zijn we met de bus vertrokken naar de plek waar we moesten zijn. Toen we aankwamen stond er een soort van tent waar allemaal mensen zaten. Ze begonnen allemaal met zingen en dansen. Het was een soort ceremonie. Het kindje werd uiteindelijk gegeven aan de nieuwe moeder. Daarna moesten we naar binnen en stond er mega veel eten op tafel. We hebben gegeten en gedronken. Daarna hebben we nog even gepraat met verschillende mensen en zijn we naar huis gegaan. Toen we terug in Babyhome waren hebben we gezellig wat gedronken en gedanst met onze collega's. Het was echt heel bijzonder om mee te maken!

Woensdag 18 april:
Om 7.35 zijn we naar het babyhome gelopen. We begonnen weer met de standaard taken. Na de kleine pauze vertelde Judith dat we met een nieuw kindje naar het ziekenhuis mochten. Het ziekenhuis is naast het Babyhome dus we zijn er lopend naar toe gegaan. Ik had het kleintje vast toen hij een injectie kreeg.. Hij had er niet zo veel moeite mee, maar ik vond het best wel eng om te zien.. Het was best wel een grote naald voor zo'n klein baby'tje. Daarna moest het kindje nog getest worden op HIV. Hij kreeg een prikje in zijn hiel, het bloed werd op een test-strip gedaan. Na 5 minuten was de uitslag al binnen! Hij had geen HIV! Na het goede nieuws zijn we weer terug naar het Babyhome gegaan! Toen we weer terug kwamen kregen we te horen dat er om 14.00 een nieuw baby'tje zou binnen worden gebracht. Eigenlijk hadden we pauze rond die tijd, maar dit was natuurlijk wel mooi om mee te maken! Het was een hele ceremonie met bidden en gezang. De vader van het kindje mocht daarna het meisje aan een van ons geven. Tijdens het bidden gaf hij het kindje aan mij en mocht ik met sister en de andere collega's meelopen. Toen we in de Admission room aankwamen gingen ze verder met zingen en mocht ik daarna het kindje in bed leggen. De vader van het kindje had het er echt moeilijk mee, hij stond daar met tranen in zijn ogen. Het was heel erg moeilijk om te zien dat hij het er zo moeilijk mee had. Ook is het kindje naar mij vernoemd!!  De werknemers hebben verteld dat je dan een soort van "mama" bent omdat het kindje aan mij is overgedragen. Toen het voorbij was, ging ik nog even buiten op het trapje zitten met een meisje dat heel erg aan het huilen was, om even te knuffelen. Toen kwam de vader van het kindje naar buiten gelopen en bedankte mij. We hadden nog even een kort gesprekje. Hij liep daarna met tranen in zijn ogen weg. Ik moest zelf ook bijna huilen, ik vond het gewoon zo erg voor hem. Eerst zijn vrouw verloren en daarna ook nog je kind naar het Babyhome moeten brengen omdat je niet voor haar kan zorgen..
In de middag zijn we nog even met de kindjes naar buiten gegaan om te spelen!
Sophie en ik hebben s'avonds nog een opdracht voor school gemaakt. Niemand had zin om te koken, dus hebben we maar watermeloen gegeten. Daarna ging de muziek aan en hadden we even ons gekke uurtje. Ik zal de foto's en filmpjes maar niet toevoegen hahaha..

Donderdag 19 april:
De dag begon erg raar bij ons. Ik werd wakker met een bloedneus en Sophie zat helemaal onder de rare bultjes en rode vlekken. Omdat het toch best wel heftig was hebben we Sarah gebeld. Ze zei dat we naar het ziekenhuis moesten gaan om het te checken. Omdat er pas een dokter om 9 uur aanwezig was moesten we eerst thuis wachten. Toen het eindelijk tijd was hebben we nog 2 uur in het ziekenhuis gezeten. We zijn vanochtend niet naar stage gegaan. Na een tijdje mochten we weer terug komen naar het ziekenhuis voor de uitslag. Het was waarschijnlijk een allergische reactie. Ze heeft 3 soorten medicatie gekregen. We hebben natuurlijk wel gecheckt wat voor soort medicatie het was en waarvoor je het moet gebruiken.
Na de lunch ben ik weer terug gegaan naar Babyhome. Sophie is thuisgebleven omdat ze zich toch niet zo lekker voelde. Het was best druk omdat ik nu alleen met de kindjes stond. Vandaag zijn er 3 wat oudere jongetjes van Admisson room naar Babyroom gegaan, omdat er deze week best veel baby's zijn/worden binnen gebracht. Er zijn nu allemaal kleinere kindjes.
Ook heb ik nog wat slingers opgehangen om de kamer wat minder kaal te maken. Om 17.00 was ik klaar en ben ik naar huis gelopen. We hebben spaghetti gegeten en watermeloen als toetje.
Toen ik onder de douche stond klopte de meiden op mijn deur en riepen dat er een kindje werd binnen gebracht. Toen we daar heen liepen bleek het een tweeling te zijn, een jongen en een meisje. De moeder is overleden bij de bevalling en de vader kon niet meer voor de kinderen zorgen. Heel heftig om te horen. Dit keer werden de kindjes "gegeven" aan Sophie en Manon.
Daarna hebben we nog even gepraat en daarna zijn we vroeg gaan slapen

Vrijdag 20 april:
Vandaag hoefte we maar tot 10 uur stage te lopen. Consolata  (onze coach in Rangala) kwam om 10 uur langs om te kijken hoe het gaat met ons. Ze kwam ook om te kijken hoe het gaat met Sophie. Daarna zijn we naar sister gegaan voor een kort evaluatie gesprekje. Sister vertelde dat ze heel erg blij met ons was. Ze zei dat wij vanaf het begin al niet bang waren om de kinderen op te pakken, te wassen en verschonen. Ze zei dat wij een goed team waren en dat ze kon zien dat we van hard werken houden. Ze vond het echt niet leuk dat we al bijna weer weg moeten.. Ook heb ik mijn idee voor een donatie besproken!
Dat sister zei dat we een goed team zijn klopt ook wel. We kunnen echt heel erg goed samenwerken. We zijn in een korte tijd echt hele hechte vriendinnen geworden. We hebben echt super veel lol met elkaar en we kunnnen gewoon lekker gek doen met elkaar. Ik weet ook dat ik alles tegen ze kan zeggen en dat is gewoon een fijn idee!
Om 13.00 zijn we naar Ugundja gegaan voor boodschappen. We hebben fruit gehaald op de markt en nog wat andere spullen in het winkeltje. Het was vandaag echt super warm..
Daarna hebben we met Goretti gedanst in ons huisje.
Na het avondeten hebben we nog een film gekeken.

Zaterdag 21 april:
Vanochtend zijn we vroeg opgestaan omdat we om 11 uur in Kisumu wilde zijn. 2 uur later dan verwacht kwam eindelijk de bus. Val kwam ons ophalen en we zijn gelijk naar het zwembad doorgereden waar we vorige week ook waren. Het was warmer dan vorige week dus heerlijk weer om te zwemmen. We hebben heel de middag gezwommen. Na het zwemmen zijn we naar Java gegaan om daar wat te eten. Na het eten hoorde we dat de meiden uit de andere groep uit wilde gaan bij Roan rooftop bar. Wij hebben toen besloten om daar ook heen te gaan, zodat we weer met heel de groep samen iets konden doen. We waren allemaal aan het dansen en aan het drinken, tot dat ineens de stroom uitviel. Toen de stroom het na een half uur nog niet deed besloten we maar naar huis te gaan. We waren rond 2 uur thuis en we zijn toen gelijk gaan slapen.

Zondag 22 april:
Vanochtend hebben we lekker kunnen uitslapen. We hebben daarna lekker ontbeten. We hadden om 12 uur bij de supermarkt afgesproken met Sarah. Omdat het super hard aan het regenen was, waren de wegen echt super slecht. We waren er daarom pas om 13.00.  We hadden nog even snel wat te eten gehaald voor onderweg. Na een reis van 2 uur kwamen we aan in Rangala, we hebben hier nog even gekletst en zijn daarna naar het Babyhome gegaan. Sarah en sister hebben nog even kort een gesprekje gehad over hoe wij het deden in het Babyhome, gelukkig was dit allemaal positief!

  • 23 April 2018 - 17:09

    Papa:

    Lieve Eline,

    Ben zo trots dat je het zo goed doet.
    Wat een enorme levensles maak je nu mee, heftige indrukken.
    Maar gelukkig ook veel leuke dingen.

    Liefs papa

  • 24 April 2018 - 07:41

    Sandra:

    Wat een mooi verhaal weer Eline en wat gaat de tijd snel.
    Nog veel plezier en sterkte want soms is het best zwaar
    als ik het allemaal zo lees gr San XXX

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Eline

Op mijn blog kunnen jullie al mijn avonturen lezen van mijn stage in Kenia.

Actief sinds 12 Maart 2018
Verslag gelezen: 267
Totaal aantal bezoekers 5618

Voorgaande reizen:

29 Maart 2018 - 16 Mei 2018

Stage in Kenia

Landen bezocht: