De eerste week!

Maandag:
Vanmorgen zijn we met een bootje gaan varen over het meer, we hebben een paar nijlpaarden gezien en genoten van het mooie uitzicht over het water! Het was echt een prachtig uitzicht! Na het bootje varen hebben we nog lekker wat gedronken! Sophie en ik wilde nog wat foto's nemen bij het water en toen kwamen er allemaal mensen naar ons toe die met ons op de foto wilde.. Was echt raar om mee te maken. Daarna zijn we met de meiden die naar Rangala gaan om boodschappen geweest. We moesten boodachappen doen voor 10 dagen voor vier personen... Je begrijpt wel dat dit een enorm succes was hahah. Maar het is gelukkig allemaal goed gekomen! En daarna zijn we weer terug gegaan naar Millecent haar huis. We hebben toen eerst lekker een watermeloen gegeten. Millecent vertelde ons dat ze met pasen en met kerst de straat door loopt met snoepjes om die aan de kinderen te geven. Sophie had stickers meegenomen vanuit Nederland en we gingen samen met Millecent de straat door om de kinderen te verrassen met snoep en stickers. In het begin kwamen er niet zo veel kinderen maar op een gegeven moment stonden er super veel kinderen om ons heen. Het was echt bizar hoeveel kinderen er op ons afkwamen, ze waren eerst heel erg verlegen maar na dat ze ons wat bekeken hadden kwamen ze naar ons toe en trokken de stickers uit onze handen en verdeelde ze de stickers over elkaar. Het was zo mooi om te zien hoe we kinderen zo blij maken met een paar stickers en snoepjes terwijl hier in Nederland het gewoon normaal is om een sticker of een snoepje te krijgen. Op de terugweg kwamen we een meisje tegen met een paar vriendinnen, ze vertelde ons dat ze heel graag de wereld wilde rondreizen en ze wilde specifiek graag naar London, ik heb haar toen verteld dat ik zelf in London ben geweest en heb er wat over verteld. Het was erg leuk om te horen hoeveel ambitie ze had en hoeveel interesse ze had naar ons toe.
‘S avonds hebben we lekker gegeten en gekletst met elkaar. Helaas moesten we ook onze koffers weer inpakken want morgen vertrekken we naar Rangala! Dat vond ik wel erg jammer omdat ik hier nu net gewend ben. Bij het idee alleen al om morgen weer naar een andere plek te moeten en daar weer te wennen voelde ik mezelf al niet zo goed.. Ik weet gewoon niet wat ik allemaal kan verwachten.


Dinsdag:
Vanmorgen zijn we langs immigration geweest om te regelen dat we hier in Kenia mogen stage lopen, dit duurde veel langer dan verwacht. We hebben daar van 9.00 tot 13.00 gezeten.. Ze hadden een nieuw systeem waardoor we onszelf moesten inschrijven hier en dat we dan een jaar in Kenia kunnen verblijven.
Toen we eindelijk klaar waren bij immigration hebben we eerst bij Pabaris Consulata ontmoet, onze coach in Rangala. Ook hebben we Sammy ontmoet, de tuktuk chauffeur. Daarna zijn we met de lokale bus naar Rangala vertrokken samen met Sarah. Ik zag er best wel tegen op om weer naar een andere plek te moeten en te beginnen met stage. Gelukkig bleef Sarah de eerste nacht bij ons slapen en konden we dingen aan haar vragen. Toen we aankwamen bij onze compound vond ik dat het best wel groot was. We hebben allemaal een eigen slaapkamer. Wel zijn er heel veel beesten in dit huis, gelukkig slapen we onder een klamboe. Het Babyhome is 10 stappen van ons huis vandaan!
Toen we gingen kijken bij de kinderen werden we hartelijk ontvangen. De kinderen gilde allemaal en rende op ons af. Ze wilden allemaal opgetild worden. We hebben even rondgekeken bij babyhome en toen werden we door de sister uitgenodigd om ‘s avonds bij haar te komen eten, hier zeiden we natuurlijk geen nee tegen!
Het eten was lekker!
Daarna zijn we weer terug gegaan naar ons huisje waar we nog lekker gekletst hebben met z’n allen en zijn we daarna allemaal lekker gaan slapen.

Woensdag:

Onze eerste nacht in Rangala zit er op,  ik heb best lekker geslapen. De bedden zijn wel super hard. Ik heb vanochtend een goed gesprek gehad met Sarah over hoe het met mij ging etc. Toen moesten we ergens gedag gaan zeggen, dit was aan iemand die ons toestemmig geeft om hier stage te mogen lopen. Daarna hebben we nog wat kleine boodschapjes gedaan. Toen we weer terug waren gingen we even kijken bij babyhome, we werden gelijk aan het werk gezet. Sophie en ik mochten een baby de fles geven. Het is hier allemaal zo anders als in Nederland, ze hebben luiers van stof, die ze wassen en hergebruiken. Het wordt dus nooit echt helemaal schoon.. daarna kregen we te horen dat we smiddags vrij waren en hebben we thuis lekker tosti’s gemaakt en hebben we savonds een film gekeken met de meiden.

Donderdag:
Vandaag was de eerste stagedag. We moesten om 6.45 ons bed uit.. Ik vond het best wel spannend en ik wist niet wat ik kon verwachten. We mogen tot woensdag met zijn 2en werken om nog even te wennen. Sophie en ik begonnen bij de Admisson room. Waar 8 baby's liggen. We mochten gelijk beginnen met het uit bed halen en verschonen van de kinderen. Ze vouwen een stoffen doek in een driehoek en doen daarna nog een soort van plastic broekje erover en dat noemen ze een luier.. Daarna deden we de kinderen in bad en hebben we schone kleertjes aan gedaan. Daarna hebben we de kinderen eten gegeven. Alle kleertjes en stoffen luiers hebben we daarna gewassen met de hand en daarna aan de waslijn gehangen. De luiers en kleren worden nooit echt schoon, je ziet er gewoon vlekken in zitten die niet meer schoon worden. Ook ruikt het niet echt heel fris.. Ook pakken ze de kindjes gewoon aan 1 armpje op.. Echt zielig om te zien! We werken van 7:45 tot 10:00 dan een kwartier pauze, dan van 10:15 tot 13:00 en dan van 15:00 tot 17:00. De werktijden vallen dus best mee. Alleen moeten we wel vrijdagochtend werken terwijl de andere groep dan vrij heeft, dit komt omdat wij een lange pauze hebben.
Ik weet niet echt wat ik van de eerste dag moet vinden.. Ik vond het een beetje dubbel. Ik denk dat ik gewoon nog even moet wennen hier..
Savonds hebben we een film gekeken en ben ik vroeg gaan slapen.

Vrijdag:
Vandaag werd ik voor de wekker wakker. Ik was s'nachts ook al een paar keer wakker geworden. Ik voelde mij vanochtend wel echt heel erg verdrietig, ik miste thuis gewoon heel erg. Ik had ook al een berichtje naar papa en mama gestuurd over dat ik graag naar huis wilde, maar dat was toch ook niet echt een goed idee hahah. Gelukkig ging het daarna gewoon weer prima!
Sister nam ons in de loop van de ochtend mee naar Father (priester) Want we moesten kennismaken met hem ofzo. Eerst hadden we gewoon een normaal gesprek over hoe we het vonden en toen ineens moesten we zondag met hem mee naar de kerk en daarna wilde hij ons meenemen om het gebied te verkennen. Dat vonden we allemaal maar een beetje vaag.. maar goed het is ook onbeleefd om te zeggen dat je het niet wilt. We hebben daarna Consulata gebeld (onze coach in Rangala) en zij vond het ook geen goed idee om met hem mee te gaan. Dus toen waren we zondag lekker vrij. Yes!
Tijdens de lunch heb ik voor het eerst mijn eigen kleren met de hand gewassen! Het ging best wel goed, maar het was wel ff wennen. Ook hebben we een beetje schoongemaakt in het huis
S'avonds hebben we Titanic gekeken!

Zaterdag:
Ik werd 2 uur eerder wakker dan mijn wekker. Kon ik eindelijk uitslapen tot 9:00...
Om 10 uur zouden we met Consulata naar Ugunja gaan om boodschappen te doen, dit werd uiteindelijk 10.45.. We gingen met de Matatu naar de supermarkt.. Wij dachten we passen hier nooit meer bij met 5 personen, maar die man zei tuuurlijk past dat wel! Lekker knus dus.. We zijn eerst naar een klein supermarktje gegaan om wat brood te halen en daarna naar de markt voor watermeloenen en bananen. Toen we weer thuis waren hebben we deel 2 van Titanic gekeken. Daarna gingen Sophie en Lisa nog even naar het Babyhome. Manon en ik gingen ondertussen het eten voorbereiden. We hadden besloten om zelf frietjes te gaan maken. We hadden dit beide nog nooit gedaan.. En wat doe je dan? Mama appen natuurlijk hahah. Na uitleg te hebben gekregen hebben we het nog helemaal verkeerd gedaan hahah. Gelukkig was het nog wel gewoon goed te eten.
S'avonds hoorde we ineens geklop op de deur en we durfte allemaal eigenlijk niet open te doen.. Toen zijn Sophie en ik toch maar even gaan kijken. Er stond een jongen voor de deur die gesponsord wordt door een lerares van het Kellebeek. We hebben hem binnen uitgenodigd  en hij heeft hier gewoon echt non stop gepraat. Hij was ook heel open over zijn verleden. Hij is nu 17 jaar en hij heeft op jonge leeftijd zijn ouders verloren. Het was echt mooi om te horen hoeveel ambities hij heeft. Hij heeft ons veel geleerd over Kenia en wij hem over Nederland.
Wij waren de insecten in ons huis aan het vergassen met van die muggenspray en hij zei dat ze die insecten hier normaal gewoon eten..    Hij heeft ook verteld welk soort insect lekker is enzo. Dat ga ik dus echt nieeet proberen haha.

Zondag:
Ik werd vanochtend weer vroeg wakker.. Ik zit hier nu al 11 dagen! Nog 37 te gaan! Vanochtend heb ik een goed gesprek met Claudje gehad, ik zat er eventjes doorheen.. Ik besefte mij ineens dat 37 dagen nog best wel lang zijn..Claudia en ik hebben toen plannen gemaakt voor wat we de eerste dagen gaan doen als ik terug ben.
S' middags kwam Sarah langs voor het plannen van de activiteiten. We hebben nu bijna elk weekend wel wat leuks op de planning staan!
Daarna zijn we nog naar het Babyhome gegaan om daar te spelen met de kinderen. We hebben daarna nog een film gekeken.

En toen zat de eerste hele week er al weer op!

X Eline